که آدم ها مثل دسته ی ماهی ها یا سارها گروهی وارد و یهو هم خارج میشدن، همه رو امتحان کردم وایبر لاین فیسبوک اینستاگرام توییتر. هیچکدوم بلاگفا نشد، اینجا خانه ی امن اولی بود که میشد و میشه بی محدودیت نوشت هرچند دغدغه ها کماکان پابرجاست و حالا چیزهایی به محدوده ی دغدغه ها اضافه شده که هیچوقت فکرشو نمیکردیم
مثلا حسن به دونالد زنگ میزنه یا نه
قیمت امروز رب و پیاز چند!!! انقدر دلم از مسائل اجتماعی و شخصی و همه چی پره که بهترین تخلیه رو همینجا دونستم و اویی که امد آما چه دیر! و اویی که هنوز نیامده و چه دریغ!
حال و احوالم بر مدار بی تفاوتی می چرخد و اولتیماتوم دادم به خودم و عهدی با خدا که تا پایان ماه رمضان
یارای نوشتنم بیش از این نیست که موبتیل ها تسهیل نکرده اند هیچ چیز را
یاحق
ها ,ی ,رو ,هم ,دغدغه ,اویی ,دغدغه ها ,اویی که ,و اویی ,پره که ,که بهترین
درباره این سایت